- روشهای کنترل علفهای هرز مزارع گندم
کنترل علفهای هرز به دو طریق زراعی و شیمیایی امکانپذیر است.
الف- کنترل زراعی:
مناسبترین روش کنترل علفهای هرز انجام عملیات زراعی است که با روشهای زیر امکانپذیر است:
- رعایت تناوب زراعی مانند کشت گندم پس از گیاهان وجینی (آفتابگردان، ذرت، حبوبات، نباتات علوفهای)
- شخم به موقع در سال آیش قبل از بهگلرفتن علفهای هرز یکساله در اوایل بهار
- رعایت تراکم مناسب مزرعه گندم
- استفاده از بذر خالص و عاری از بذرهای علفهای هرز (بذر مادری – بذر گواهیشده)
- هیرم زمین قبل از کاشت با یک یا دو بار آبیاری و شخم زمین
- کنترل مکانیکی (در مزارعی که آلوده به علفهای هرز کلهای است میتوان به صورت مکایکی آنها را معدوم کرد.)
- عدم استفاده از کود دامی تازه (به دلیل فراوانی بذر علفهای هرز زنده در آن) و استفاده از کود دامی کهنه و پوسیده.
ب- کنترل شیمیایی:
کنترل شیمیایی در صورتی انجام میشود که مزرعه دارای آلودگی بیش از اندازه معین باشد. نکات مورد توجه در این روش عبارتند از:
- نوع علفکش باید با توجه به شناخت دقیق علفهای هرز استفاده شود.
- میزان و زمان مناسب سمپاشی مدنظر قرار گیرد.
- نوع سمپاشی و نازل با توجه به امکانات و وسعت مزرعه تعیین شود.
سمپاش پشتی با عرض کار ۵/۱ متر به میزان ۳۰۰ لیتر محلول در هر هکتار با وسعت کم قابل استفاده است. سمپاش پشتی تراکتور بومدار با عرض هشت تا ۱۲ متر و نازلهای تیجت با سرعت سه تا شش کیلومتر در ساعت د رمزارع بزرگتر کاربرد دارد. باید دقت شود که ارتفاع سمپاش از سطح زمین ۵۰ سانتیمتر برای کنترل شیمیایی علفهای هرز باریکبرگ میتوان از علفکشهای ایلوکسان (۵/۲ لیتر در هکتار) پوماسوپر (۲/۱ – ۸/۰ لیتر در هکتار)، تاپیک (۹/۰ – ۶/۰ لیتر در هکتار) و آونج (چهار لیتر در هکتار) استفاده کرد.
برای کنترل شیمیایی علفهای هرز پهنبرگ از علفکشهای گرانستار (۲۰ – ۱۵ گرم در هکتار) و پاردنر (۵/۲ – ۲ لیتر در هکتار) استفاده میشود