اطلاعات کامل گیاه اسفرزه
تركيبات شيميايي:
داراي لعاب فراوان مي باشند كه در صورت قرارگرفتن دانه آن درون آب پوسته خارجي آن متورم مي شود. همچنين در خود گياه ماده اي به نام آكوبين در ساقه و برگها وجود دارد. داراي تركيبات پلي فنوليك مي باشد كه در كاهش كلسترول خون موثر است (استفاده مداوم).
خواص درماني اسفرزه :
از برگ اسفرزه جهت التيام زخمها استفاده ميشده است. همچنين از دانه آن جهت درمان يبوست مزمن و ناراحتي هاي كليه استفاده ميشود. از لعاب لانه اين گياه در صنعت در تهيه آهار پارچه استفاده ميشود.
تکثیر و پرورش اسفرزه :
معمولاً بذر اين گياه را در زمينهاي شني شخم خورده در شيارهايي به عمق 1 الي 2 سانت و فاصله بين شيارها 50 تا60 سانتيمتر كاشته ميشود. فواصل بين بوته ها بعد از رشد اوليه بايد حدود 10 الي 15 سانتيمتر باشد. معمولاً اين دانه ها را در بهار يا پائيز ميكارند و بعد از كاشت غلطك ملايمي روي آنها ميزنند تا با قشر خاك در تماس باشند.آفات و بيماري خاصي روي اسفرزه مشاهده نشده است.
برداشت محصول اسفرزه :
چنانچه اين گياه در پائيز كشت شود در اواسط مرداد و چنانچه در بهار كشت شود در اواخر شهريور بذر آنها ميرسد. البته بايد توجه داشت كه عمل برداشت قبل از رسيدن كامل گياهان انجام شود زيرا تأخير در برداشت باعث ريزش دانه ها خواهد شد. برداشت در سطوح كوچك بوسيله دست و در سطوح وسيع بوسيله ماشينهاي برداشت غلات انجام ميشود. عملكرد آن در شرايط مطلوب 700 كيلوگرم در هكتار است. بعلت ريزش اجتناب ناپذير تعدادي بذر، در سال بعد تعدادي گياه اسفرزه در زمين سبز خواهد شد. عمل برداشت هنگامي انجام ميشود كه 15% الي 25% بذرها رسيده باشد.
فهرست منابع:
1- آزادبخت، محمد- رده بندي گياهان داروئي - انتشارات تیمورزاده، 1378 .
2- اميدبيگي، رضا - رهيافتهاي توليد و فرآوري گياهان داروئي - (جلد1و 2 و 3)، بهنشر، 1380.
3- جعفرنیا، ساسان و همکاران – پرورش گیاهان دارویی و معطر – انتشارات سخن گستر، 1388.
4- حاجی آخوندي، عباس و بلیغ، ناصر- راهنماي كاربردي گياهان داروئي، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، 1381.
5- زرگري، علی - گیاهان دارویی (مجموعه 5 جلد) - انتشارات دانشگاه تهران، 1372.
6- صمصام شریعتی، هادی - پرورش و تکثیر گیاهان دارویی- انتشارات مانی، 1382.
7- یزدانی، داراب - کاشت، داشت و برداشت گیاهان دارویی - پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، 1383