چالش کشاورزی شور زیست ایران

1- کمبود اعتبار: اعتبارات اختصاص یافته به بخش تحقیقات شوری بسیار اندک است و تمام نهادهایی که چنین تحقیقاتی را حمایت می کنند منتظر نتایج سریع و کاربردی هستند در صورتی که تحقیقاتی از این نوع نمی تواند الزاما در کوتاه مدت نتایج کاربردی ارائه نمایند.

2- در سیاست گذاریهای مربوط به تحقیقات گیاهان شور زیست همانند اکثر شاخه های دیگر علوم کشاورزی، اراده جمعی نقشی ندارد و اکثر مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها از گردونه تصمیم گیری و سیاست گذاری حذف می شوند.

3- در حالیکه در دنیا امروزه پژوهشهای فرد محور به فراموشی سپرده شده است و پروژه های بزرگ تیمی جایگزین آنها شده است، در کشور ما هنوز هم، نه بین پژوهشگران یک موسسه یا دانشگاه و نه بین تیمهای تحقیقاتی دانشگاهها و موسسات مختلف تحقیقاتی هماهنگی و همکاری وجود دارد و این امر باعث تقسیم اعتبارات به بخشهای کوچک است که این تکه تکه شدن منابع و امکانات باعث کاهش شدید راندمان تحقیقات می شود.

4- تحقیقات در زمینه شوری و معرفی گیاهان شور زیست هنوز به مرحله تجاری نرسیده است و نیاز است که بخش صنعت و بازار نیز در این امر مشارکت نموده و نتایج پژوهشهای انجام شده را به بهره برداری اقتصادی نزدیک نمایند. در وزارت کشاورزی نیز علی رغم خسارات فراوانی که ازطریق تنش هایی مانند خشکی و شوری همه ساله به راندمان محصولات کشاورزی وارد می شود هنوز استفاده از گیاهان زراعی شورزیست به عنوان اولویت مطرح نشده است.

5- از چالشهای بزرگی که در بهره برداری پایدار از منابع آب و خاک شور کشور وجود دارد فقدان یک برنامه ملی دراز مدت است. هنوز نه کشاورزان، نه کارشناسان ترویج، نه پژوهشگران می دانند که کدام سیستم تولید را باید استفاده کنند، روی چه گیاهانی باید سرمایه گذاری کنند و از بین رهیافتهای مختلف مدیریت و بهره برداری از منابع آب و خاک شور کدامیک در اولویت وزارت جهاد کشاورزی قرار داشته و از آن حمایت می شود.

7-  اکثر پروژه های تحقیقاتی انجام شده یا در حال انجام به گیاهان زراعی عمدتا یکساله و رایج اختصاص یافته است و اکثر گیاهان چند ساله و هالوفیت هایی که استعداد تولید در شرایط شور را نشان داده اند به فراموشی سپرده شده است. این امر به دلیل عدم وجود سیاست های دراز مدت در بخش پژوهش در دانشگاهها و وزارت جهاد کشاورزی است.